ناصر طهماسب صدایی فراتر از دوبله

او توانایی کم‌نظیری در جان‌بخشی به کاراکترهایی داشت که پیچیدگی شخصیتی بالایی داشتند‌‌؛ شخصیت‌هایی که اگر صدا به‌درستی روی آنها نمی‌نشست، بخش مهمی از تأثیرشان از بین می‌رفت. طهماسب با تسلط کامل بر لحن، ریتم و حس کاری می‌کرد که مخاطب ایرانی نه‌تنها داستان را دنبال کند بلکه با شخصیت همذات‌پنداری کند.آنچه دوبله‌های او را متمایز می‌کرد فقط جنس صدا نبود‌‌ بلکه فهم عمیق او از بازیگری بود. ناصر طهماسب می‌دانست کجا صدا را نگه‌دارد، کجا رها کند و کجا اجازه دهد سکوت، دیالوگ را کامل کند.  او به‌جای اغراق، به باورپذیری تکیه داشت و همین باعث شد بسیاری از نقش‌هایی که با صدایش شنیده شدند، برای مخاطب ایرانی تبدیل به نسخه نهایی و ماندگار آن شخصیت‌ها شوند.کارنامه حرفه‌ای ناصر طهماسب بخش مهمی ازتاریخ دوبله ایران است‌‌؛ دورانی که دوبله نه صرفایک کار فنی بلکه یک هنر مستقل به‌شمار می‌رفت. حضور او در پروژه‌های مختلف، تضمینی برای کیفیت بود و صدایش به‌نوعی امضای اثر محسوب می‌شد. بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌های خارجی، با دوبله او معنا و عمق تازه‌ای پیدا کرده و ارتباطی نزدیک‌تر با مخاطب  برقرارکردند.ناصر طهماسب از جمله هنرمندانی بود که بی‌هیاهو اما مؤثر کار کردوترجیح ‌داد صدایش دیده شود،نه خودش. شاید به همین دلیل است که امروز وقتی از دوبله‌های ماندگار سخن به میان می‌آید، نام او نه‌تنها به‌عنوان یک دوبلور بلکه به‌عنوان یک ‌صدا‌ی شخصیت‌ساز‌ درذهن‌ها زنده می‌شود؛ صدایی که سال‌ها با ما بوده وهمچنان معیار اصالت و کیفیت در هنر دوبله ایران باقی‌مانده است.
رو ز تولد او بهانه‌ای برای این یادداشت بود.